Verhuizen naar een toegankelijke woning

James woonde in een huis vol afstapjes, opstapjes en trappetjes, totdat hij kortgeleden naar een toegankelijke woning verhuisde. In deze blog vertelt hij hoe hij dat heeft aangepakt en geeft hij tips om je huis toegankelijker en posturaal orthostatisch tachycardie syndroom (POTS)-vriendelijker te maken.

Ik heb altijd ontoegankelijk gewoond. Het huis waar ik met mijn ouders woonde, stamt uit 1886. Alles is ongelijk: afstapjes, opstapjes, trappetjes… zelfs mijn rolstoel kwam niet makkelijk binnen. Dit moest anders, besefte ik redelijk snel nadat ik een rolstoel had gekregen. Aangezien ik er ook de leeftijd voor had, ging ik me maar eens oriënteren op een eigen huis. Afgelopen maand ben ik inderdaad verhuisd.

Zorg op afroep

Een huis vinden was nog niet zo eenvoudig. Ik wist dat ik als achtervang zorg op afroep wilde hebben, want ik wist gewoon niet of ik zelfstandig genoeg zou zijn. De meeste organisaties die dit bieden, hebben een zorglimiet. Die haal ik niet, want ik wil echt alleen in geval van nood zorg, of als mijn situatie verslechtert (iets met een vooruitziende blik). Uiteindelijk bleef er één organisatie over, die echt heel enthousiast was. Ik huur gewoon mijn eigen huis, de begeleiders zijn op afroep aanwezig. Heb je ze niet nodig, dan zie je ze niet. Ideaal voor mij.

Paleisje

Na een tijdje wachten, opknappen en nog meer wachten, was het eindelijk zover: de verhuizing! De dag zelf was zwaar, maar dat is het voor iedereen, daar hoef je geen Posturaal Orthostatisch Tachycardie Syndroom (POTS) en Ehlers-Danlos Syndroom (EDS) voor te hebben denk ik zo. Toen alle helpers weg waren en ik op de bank in mijn eigen paleisje lag, werd ik overspoeld door emotie. Ik doe dit, ik woon alleen! En ja, ik had veel angsten. Zou het wel gaan, zou ik niet te moe zijn, zou ik niet eenzaam worden?

Dit had ik eerder moeten doen!

Ik ben inmiddels druk bezig met settelen, maar ik kan alvast delen dat het heel goed met mij gaat! Ik heb een onderrijdbare keuken en dingen als afwassen doe ik dus zittend om energie uit te sparen. In de badkamer heb ik een krukje staan, waar ik op zit als ik de was doe, tandenpoets, etcetera. Verder heb ik 2 uur per week hulp in de huishouding voor de echt zware dingen. Echt, ik roep al een week: “Dit had ik eerder moeten doen!”

Maar wat als je geen geluk hebt? Wat als je geen toegankelijke woning kunt vinden? Dan heb ik nog wat tips voor je om je huidige woning zo toegankelijk mogelijk te maken.

Tip 1: de keuken

De keuken is een lastig iets. Koken, afwassen, alle dingen die je daar doet doe je natuurlijk staand. Als je geen aangepaste keuken hebt is het lastig om te zitten, want dan kun je niet bij het aanrechtblad. Nu ken ik meerdere POTSIes die hiervoor een zadelkruk gebruiken, en hier ook enthouiast over zijn. Een aangepaste keuken is trouwens ook aan te vragen, als je een koophuis hebt via de WMO, en als je een huurhuis hebt ook via de WMO, welke dan de verhuurder inschakelt.  (Nederland).

Tip 2: de badkamer

Stoeltje in de badkamer. Een simpel tuinstoeltje kan al zoveel verlichting bieden als je POTS of een andere vorm van orthostatische intolerantie hebt. Staan zijn we immers niet zo goed in!

Tip 3: opritjes

Gebruik je een rolstoel? En heb je een hoge drempel om je huis in te komen? Dan kun je denken aan een opritje. Deze kun je meestal aanvragen bij de WMO (Nederland) als woningaanpassing. Met zo’n opritje is het een stuk gemakkelijker om met de rolstoel in en uit huis te komen.

Ik hoop dat ik met deze tips het wonen voor jullie toch wat makkelijker heb gemaakt!  Meer tips? Deel ze gerust met ons in de comments, op Twitter of op Facebook!